Not known Details About بیماری لوپوس و لیزر موهای زائد
Not known Details About بیماری لوپوس و لیزر موهای زائد
Blog Article
اثرات لوپوس دیسکوئید محدود به پوست است. هر چند علائم لوپوس سیستمیک مانند درگیری کلیه و قلب در ۱۰% از افراد واجد لوپوس دیسکوئید نیز مشاهده شده است.
ترکیبی از آزمایش خون و ادرار، علائم و معاینه فیزیکی منجر به تشخیص لوپوس می شود.
لوپوس اریتماتوز نیمه حاد پوستی به زخم و جراحت های پوستی مربوط می شود که در قسمتی از پوست که در معرض نور خورشید است، به وجود می آید. این زخم ها هیچ اثری از خود باقی نمی گذارند.
بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافتهای برخی بیماران باعث مرگ آنها میشود. در ادامه به روشهای درمانی این بیماری میپردازیم.
آزمایش خون می تواند عملکرد کلیه ها و کبد شما را ارزیابی کند. لوپوس میتواند این اندامها را تحت تأثیر قرار دهد.
به همین دلیل است که لوپوس بر بعضی از ارگان ها تاثیر می گذارد و بر بعضی دیگر تاثیری ندارد.
این آزمایش، میزان ته نشین شدن گلبولهای قرمز خون را طی یک ساعت در انتهای لوله تعیین میکند.
اگر جواب این آزمایش مثبت شود، به این معناست که لوپوس از نوع جدی تر، مثل: لوپوس کلیه یا ذات الکلیه است.
این علائم میتوانند در افراد متفاوت به صورت یک باره و ناگهانی یا به صورت تدریجی ظاهر شوند.
کلیهها را باید یکی از اندامهای بدن دانست که بیماری لوپوس میتواند به آنها آسیب جدی وارد کند.
پزشکان به طور طبیعی در مورد داروهایی که باید در دوران بارداری استفاده شوند، با احتیاط رفتار می کنند. استروئیدها معمولا به خوبی تحمل می شوند و بسیاری از افراد از داروهای پردنیزولون، هیدروکسی کلروکین و آزاتیوپرین در طول بارداری و بدون بروز اثرات زیان آور استفاده کرده اند. اگر دارای سطح بالایی از آنتی بادی ضد فسفولیپید باشی، خطر سقطجنین زیاد است.. با این حال، درمان با آسپرین یا هپارین، این خطر را کاهش میدهند و در حال حاضر در بیشتر زنانی که دارای این آنتی بادی ها هستند، بارداری موفقیت آمیز است.
با توجه به چگونگی تاثیر لوپوس بر افراد، راه درمان هم متفاوت است. اگر فرد درمان نشود، دوران عود بیماری ممکن است نتایج مرگ بار به همراه داشته باشد.
البته در برخی موارد نیز این نوزادان با نقص مادرزادی قلب مواجه میشوند.
مشکلات خونی و عروقی: لوپوس ممکن است منجر بیماری لوپوس پوستی درمان به مشکلات خونی نظیر کاهش تعداد گلبولهای قرمز و افزایش خطر خونریزی یا لخته شدن خون شود. همچنین در مواردی نیز التهاب رگهای خونی رخ میدهد.